Vandaag viert het OCD Voorhout haar tiende verjaardag. Dus gaat de vlag uit, niet in de laatste plaats bij de 32 deelnemers die hier een of meerdere dagen per week doorbrengen. Voor veel van hen is het OCD een tweede thuis: “Het is heerlijk om onder lotgenoten te zijn.”
Mensen met dementie én hun mantelzorgers krijgen in het OCD advies, steun en een prettige dagbesteding. Arianne Vrolijk en Yolanda van der Pluijm zijn medewerkers van het eerste uur en nog onverminderd enthousiast over het effect dat dit type zorg op deelnemers heeft. Yolanda: “Belangrijk is natuurlijk het contact met lotgenoten, zowel voor de mantelzorgers als voor de deelnemers. Hier kunnen ze terecht met hun verhaal en hun vragen, maar vooral: ze kunnen hier zichzelf zijn. Ze hoeven zich niet beter voor te doen of op hun tenen te lopen. Iedereen is open over zijn of haar dementie en dat geeft ruimte.”
Structuur
Het dagprogramma is vanzelfsprekend aangepast op de doelgroep en vertraagt volgens wetenschappelijk onderzoek het ziekteproces. Yolanda: “We bieden veel structuur. Natuurlijk is niets in ijzer gegoten, maar mensen weten wel waar ze op een dag aan toe zijn.” Die structuur is prettig, vindt ook deelnemer Nel Molenaar. Al twee jaar komt ze twee dagen in de week naar het OCD. “Die structuur is voor mij een verademing. Het geeft me veel rust. En ik hoef hier niet de schijn op te houden.”
Respect
Ook de manier waarop deelnemers benaderd worden, draagt bij aan de sfeer op het OCD. Arianne: “Het is het totaalplaatje van wat we doen. We treden mensen tegemoet met veel respect, niet alsof ze niets meer weten. En dat voelen ze.” Ook voor Arianne zelf is het OCD een fijne plek. “Ik heb jaren als verzorgende in het verpleeghuis gewerkt, maar merkte dat -naarmate de zorg steeds efficiënter werd ingericht- een deel van het werk wat ik leuk vond, verdween. Ik ging soms met een onbevredigd gevoel naar huis na een werkdag. Nu ik in het OCD werk kan ik me niet voorstellen dat ik ooit nog iets anders wil doen. En het is niet alleen dat ik hier iets kom brengen, ik krijg er ook heel veel voor terug. In een verdrietige periode van mijn leven waren de deelnemers van het OCD er ook voor míj, dat vond ik heel bijzonder.”
Klik
Dat er een klik is tussen deelnemers en team, mag dus duidelijk zijn. Dat vindt ook mevrouw Molenaar: “Het zijn niet per se vriendinnen die ik hier ontmoet, maar het is wel altijd gezellig. Dat vond ik eigenlijk meteen vanaf het begin. Mijn geriater verwees me naar het OCD en zei dat dit ontmoetingscentrum heel hoog staat aangeschreven in de regio, dat het echt boven de rest uitsteekt. Nou, dat snap ik best. Ik vind het heel prettig hier!”
