Een gesprek over geestelijke verzorging
Maya Walburg is geestelijk verzorger in verpleeghuizen van ActiVite. Wat houdt dat eigenlijk in? Maya legt dat uit, samen met meneer Van Os, bewoner van verpleeghuis Rijnzate.
Als iemand nieuw in het verpleeghuis komt wonen, gaat Maya altijd kennismaken. Zo ook met meneer Van Os. “In eerste instantie zag ik een actieve man die vanachter zijn bureau lekker bezig was met zijn laptop”, vertelt Maya. “Het leek goed te gaan met hem. Totdat de verpleeghuisarts mij vroeg om toch eens te gaan praten.” Meneer Van Os: “Vorig jaar is mijn vrouw overleden. Zij was mijn steun en toeverlaat. Ik ben slecht ter been en ik hoor slecht – daar zat ik dan. In overleg met de huisarts ben ik na haar overlijden naar een verpleeghuis gegaan. Eerst naar De Ommedijk, daarna naar Rijnzate. Ik ben 60 jaar getrouwd geweest en ben nooit lang alleen geweest. Ik voelde me eenzaam en verdrietig. Omdat ik nog best veel zelf kan, zie ik gedurende de dag weinig zorgmedewerkers. Dan heb je dus weinig babbeltjes.”
Samen door rouw en verdriet
Maya: “Ik leg in het begin altijd uit dat ik niet van een kerk ben en dat ik ook geen bekeringsdrang heb. Ik ben er voor iedereen, wat je achtergrond ook is. En: ik heb tijd om te praten. Dat vinden mensen vaak al heel fijn. Ik kom vooral in beeld als iemands leven op de kop staat. Alleen al de verhuizing naar een verpleeghuis maakt dat je leven volledig verandert. Ook rouw en verlies zijn grote thema’s. Veel mensen die hier komen hebben al naasten verloren. Wat hoog zit aan emoties, komt altijd als eerste naar boven. Bij meneer Van Os was dat ook zo. Tijdens verschillende gesprekken zijn we samen door zijn rouw en het verdriet heen gegaan.” Meneer Van Os knikt instemmend: “Maya heeft mij echt uit mijn dip gehaald.”
Lichtpuntjes
Als de hoogste emoties enigszins verwerkt zijn, gaat
Maya op zoek naar lichtpuntjes die het leven van iemand meer de moeite waard maken. Maya: “Meneer Van Os is geïnteresseerd in mensen en de wereld om hem heen. Samen met de ergocoach hebben we een scootmobiel voor meneer kunnen regelen. Nu kan hij zelf op pad en dat houdt hem meer bij de maatschappij.” Meneer Van Os is blij met deze mogelijkheid: “Nu kom ik buiten en ben ik vaker onder de mensen. Ik ga eens bij de Mediamarkt kijken, of croissants halen. Heerlijk.” Daarnaast heeft Maya meneer betrokken bij het ‘herenpraathuis’. Dit is een groep die zij opgericht heeft in Rijnzate waar mannen bij elkaar komen om over van alles en nog wat te praten. Maya begeleidt die groep. Meneer Van Os: “Het is leuk om te horen wat de levensverhalen van anderen zijn. Er is veel interesse onderling.” Maya: “Soms hebben we het ook over de actualiteit of over diepgaandere onderwerpen. Net wat er boven tafel komt op dat moment.”
Veerkracht
Het mooiste aan haar vak vindt Maya het contact met mensen. “Ik heb jaren als verzorgende gewerkt in een groepswoning voor mensen met dementie in verpleeghuis Rietveld. Daar genoot ik ook van de goede banden die ik had met bewoners en hun familie. Daarna heb ik de opleiding gedaan tot geestelijk verzorger / pastoraal werker. Zorgmedewerkers en ook familieleden seinen mij in als iemand wel wat ondersteuning kan gebruiken. Die verwijzingen zijn fijn. Ik ben vaak verrast door de veerkracht van mensen, hoe zij toch weer op kunnen veren nadat ze door een diep dal gegaan zijn. Of hoe mensen hun leven emotioneel op een goede manier af kunnen ronden. Ook daar help ik bij. Dan kijken we samen terug en maken de balans op. Dat zijn mooie gesprekken.”
