Joachim Kikomeko is internist-oncoloog in het Spaarne Gasthuis. Tijdens zijn studententijd in Leiden was hij een aantal jaar thuiszorghulp voor ActiVite. ‘Ik kan iedere student geneeskunde een bijbaan in de thuiszorg aanraden. Je doet werk dat betekenis heeft en je leert ontzettend veel over je toekomstige patiënten.’
Ertoe doen
“Toen ik begon in de thuiszorg, dacht ik: ik ga naar een cliënt toe, ik help deze persoon en ik vertrek weer. Maar het werk is echt zoveel meer. Al gauw besefte ik hoezeer mensen de gesprekken en de aandacht die je voor hen hebt waarderen. Zo had ik een cliënt die eigenlijk alles zelf kon. Ik vroeg me ook wel eens af of ik daar nog wel nodig was. Totdat ze zei: ‘Ik durf de zorg niet af te zeggen, want ik ben bang dat ik geen zorg meer krijg als ik deze straks misschien wel weer nodig heb. En ik geniet ook zo van de koffiemomenten met jullie’. Op dat moment realiseerde ik me dat ik misschien wel de enige persoon was die ze op een dag zag. Dan weet je dat je er als thuiszorghulp echt toe doet.”
Help, een man!
“Als thuiszorghulp kwam ik door de hele stad, ik denk dat ik overal in Leiden wel geweest ben. Ik hielp mensen bij het innemen van hun medicijnen, bij het wassen en aankleden, bij het aan- en uittrekken van steunkousen en ’s avonds hielp ik mensen in bed. Ik deed dit werk als invalkracht, naast mijn studie geneeskunde. Veel cliënten vinden het jammer als ze niet de vaste hulp krijgen die ze gewend zijn – en dat begrijp ik ook. Dat is soms even schakelen. Sommige cliënten hadden er moeite mee dat ze een man kregen. Zo was er een mevrouw die de deur direct weer dicht deed toen me ze zag. Dat deed me wel wat, die eerste keer dat ik geweigerd werd. Ik zei: ‘Ik kom u alleen maar helpen mevrouw. Anders moet u vannacht met uw steunkousen aan slapen.’ Daarna liet ze me voorzichtig binnen. Het was die week vakantie, waardoor ik vier dagen achterelkaar bij haar kwam. Op de tweede dag kreeg ik koffie en was het ijs gebroken. We kregen heel leuk contact en ze werd een van mijn favoriete cliënten.”
De ideale bijbaan
“Voor mij was het werk in de thuiszorg de ideale bijbaan. Ik kon mijn uren zelf inplannen waardoor ik het goed kon combineren met mijn studie. Dit werk voegde ook echt iets toe aan mijn opleiding: de mensen die ik verzorgde, zouden straks immers mijn patiënten kunnen zijn. Ik zag als student hoe het deze mensen thuis verging, bijvoorbeeld als ze ontslagen waren uit het ziekenhuis. Cliënten met wie ik een goede band had en die wisten dat ik geneeskunde studeerde, vertelden me vaak van alles over hun ziekte en hun ervaringen in het ziekenhuis. Bijvoorbeeld over hoe dingen die artsen zeiden of deden op hen overkwamen. Dat heeft me veel geleerd over de belevingswereld van patiënten. Daar heb ik nu als arts veel plezier van. Nu werk ik eigenlijk met dezelfde groep mensen, alleen op een andere manier en in een andere omgeving.”
Verrijking achter de voordeur
“Veel artsen praten over de thuiszorg, maar weten niet wat het precies inhoudt. Ik kan daarom iedere student geneeskunde en iedereen die later in de zorg wil werken aanraden om eerst als thuiszorghulp aan de slag te gaan. Omdat je achter de voordeur komt, leer je ontzettend veel over je toekomstige patiënten. Ik zie dat echt als een verrijking. Ik ben op zoveel plekken geweest, in heel keurige huizen en enorm chaotische. Van cliënten die tussen veel troep wonen, vind ik het ook niet vreemd dat zij vaker vallen en vaker worden opgenomen in het ziekenhuis. Omdat ik weet hoe thuissituaties kunnen zijn, kan ik nu beter inschatten of het voor een patiënt verantwoord is om naar huis te gaan. Ik vraag dan ook regelmatig bij ontslag aan mijn patiënten: ‘Hoe woont u?’ En dan bekijk ik of thuis zijn een goede en veilige optie is. Ik ben ervan overtuigd dat de ervaring in de thuiszorg mij tot een betere arts heeft gemaakt.”
Wij zoeken jou!
Enthousiast geworden door het verhaal van Joachim?
Kijk wat jij kunt betekenen in de zorg: WerkenBij.ActiVite.nl