‘Met Atlas heb ik altijd een praatje’
Zie je wijkverpleegkundige Matanja van Meuwen, dan is de kans groot dat je Atlas ook ziet: de golden retriever die Matanja vergezelt tijdens haar werk. Hij rent naast haar als ze van het ene adres naar het andere fietst. ‘Hij is het vrolijke lichtpuntje’.
Persoonlijk
Atlas crost al van kleins af aan met zijn baasje Matanja de Leidse Merenwijk door. Inmiddels is het een flinke reu die niets liever doet dan lekker buiten zijn. En dat past perfect bij Matanja’s werk: ‘Als ik op huisbezoek ga, dan gaat Atlas mee. Hij gaat niet mee naar binnen hoor bij cliënten. Dat zou ook niet goed werken, want Atlas is echt groot. Zeker bij mensen met volle huiskamers zou hij alles omver lopen. Dat is natuurlijk niet de bedoeling. Daarom wacht Atlas geduldig bij mijn fiets tot ik klaar ben. Dat vindt hij prima, zolang hij maar lekker buiten kan zijn. De aanwezigheid van de hond creëert een persoonlijke sfeer en hij brengt ook iets van rust met zich mee.’
Imago
‘Veel cliënten vinden het leuk als ik Atlas bij me heb. Hij is een vrolijk lichtpuntje. Cliënten kijken vaak even naar Atlas als hij buiten ligt en vragen hoe het met hem gaat. Of ze zijn bezorgd of het wel lukt om te fietsen met een hond aan de lijn ernaast. Daardoor heb ik altijd een praatje. Inmiddels heb ik het imago van ‘die wijkverpleegkundige met die hond’. Dat merk ik ook buiten werktijd. Een keer was ik ’s avonds aan het hardlopen met Atlas erbij. Onderweg kwam ik een cliënt tegen die ons meteen herkende. Toen hij Atlas riep, ging deze meteen naar hem toe. Dat was zo leuk. Vervolgens moest ik natuurlijk wel even binnenkomen voor koffie!’
Gevoelig
‘Ook als ik op het steunpunt werk, gaat Atlas mee. Dat kan omdat hij een rustige hond is. Meestal ligt hij dan in de tuin daar of braaf onder de tafel. Collega’s die een bakkie komen doen op het steunpunt zijn altijd enthousiast als ze hem zien. Ook dan heb je meteen een praatje met elkaar. Atlas is een hond die mensen goed aanvoelt. Komt een collega gestrest binnenrennen, dan zal hij er altijd naartoe gaan. Of collega’s deze ‘troost’ zelf ook opmerken, weet ik niet. Maar ik zie het wel. Niet voor niets zijn golden retrievers zo goed geschikt als hulphond. Dat ik Atlas mee kan nemen in mijn werk vind ik fantastisch. Ik zou niet meer zonder hond willen!’