Zowel in de verpleeghuizen als in de thuissituatie zet ActiVite Geestelijk Verzorgers in. Soms op eigen initiatief van de cliënt, vaak ook op aanraden van de Wijkverpleegkundige of Casemanager. Anne-Marie Eekhout is Wijkverpleegkundige en Verpleegkundig Palliatief Consulent. In haar werk heeft zij dagelijks te maken met cliënten die ongeneeslijk ziek zijn. Vrijwel altijd adviseert ze een Geestelijk Verzorger in te zetten: “Bij negen van de tien cliënten die ik begeleid komt uiteindelijk een collega van de geestelijk verzorging. Omdat ik weet dat hun hulp toegevoegde waarde heeft, en zij die op heel integere wijze kunnen bieden.”
Goed uitgerust
“Als verpleegkundige voor mensen met een ongeneeslijke ziekte zie ik dat zij na zo’n diagnose vaak in de knoop komen of met vragen rondlopen. Onverwerkt verdriet, onenigheid en trauma’s uit het verleden kunnen naar de voorgrond treden. Natuurlijk kunnen mijn collega’s en ik daar een stuk in begeleiden en ook wij bespreken met mensen wat deze diagnose met hen doet, waar ze moeite in ervaren. Maar wij zijn er vooral om heel brééd te kijken. Een Geestelijk Verzorger kan in de gesprekken veel dieper gaan en langer terug. Soms zijn er zaken die heel het leven bedekt zijn gebleven en waar een cliënt nu mee in het reine wil komen. Een geestelijk verzorger is daartoe veel beter uitgerust.”
Specialist
“Soms merk ik dat ik voorzichtig ben om dingen aan te snijden, omdat je niet weet hoe je een cliënt achterlaat met dat wat je aan de oppervlakte hebt gebracht. Ik ga moeilijke gesprekken niet uit de weg, maar ik denk wel dat als je een specialist in huis hebt, het verstandig is die ook te betrekken. Geestelijk Verzorgers hebben de tijd ervoor en kunnen zich specifiek met dát stukje van de zorg bezighouden, terwijl ik als Verpleegkundige naar het hele plaatje moet kijken.”
Verlies
“Ik zie veel nood bij mensen, vaak rondom rouw. Niet alleen rouw om het einde wat in zicht komt, maar ook om het verlies van gezondheid, van dingen die niet meer kunnen, van het moeten verhuizen naar een andere plek. Het definitief verlaten van je huis is heel ingrijpend, zowel voor de cliënt als zijn of haar naasten. Soms schrikken mensen van de term geestelijke verzorging, maar als ik uitleg wat deze collega kan betekenen, vinden ze het bijna altijd fijn als hij of zij langskomt. Het begon voor mij een aantal jaren geleden, toen ik in een complexe casus hulp vroeg van de Geestelijk Verzorger. Zij bleek van zo’n meerwaarde te zijn dat ik haar vaker in wilde zetten. Gelukkig bleek daar later een potje voor te zijn, het gaat niet ten koste van zorguren. Inmiddels wordt de Geestelijk Verzorger veel meer ingezet in de thuisomgeving, ik zie dat in de palliatieve setting maar ook bijvoorbeeld bij de Casemanagers Dementie.”
Bijzonder contact
“Twee jaar terug had ik te maken met een meneer die ontzettend bang was om te sterven. In eerste instantie wilde hij geen Geestelijk Verzorger over de vloer; “Ik hoef niet bekeerd te worden’, zei hij. Na wat uitleg was de Geestelijk Verzorger toch welkom bij hem, maar op de dag dat het gesprek was gepland, raakte hij zo vreselijk verward dat hij gesedeerd moest worden. Het gesprek ging wel door, en vond nu plaats met de familie, die rondom meneer zat. Uiteindelijk hielden ze met elkaar een familie-afscheidsritueel, waarin meneer de centrale rol had. Terwijl ze daarmee bezig waren werd meneer wonderbaarlijk genoeg wakker uit zijn sedatie, waarna hij zijn vrouw vasthield en er een traan over zijn wangen liep. Voor de familie is dat een heel belangrijk moment geweest, dat er toch nog even contact was. Heel bijzonder wat deze vorm van zorg dan bij kan dragen.”
Lees en bekijk hier meer over geestelijke verzorging in de thuissituatie.